Opplæringslova
§ 3-7 Innføringsopplæring for elevar i grunnskolen som har budd kort tid i Noreg
Kommunen kan gi elevar som har budd kort tid i Noreg og har fått vedtak om særskild språkopplæring, heile eller delar av opplæringa i særskilde grupper eller klassar eller på særskilde skolar. Kommunen kan berre gi slik innføringsopplæring dersom eleven eller foreldra samtykkjer. Kravet til samtykke gjeld likevel ikkje dersom opplæring gjennom eit særskilt organisert tilbod er nødvendig for å gi nykomne elevar eit forsvarleg opplæringstilbod i ein situasjon der det kjem svært mange fordrivne frå Ukraina.
Kommunen kan gjere vedtak om innføringsopplæring for ein elev for opp til eitt år om gongen, i til saman opp til to år. I vedtaket kan det gjerast unntak frå læreplanar i fag, jf. § 1-4 andre ledd, og fag- og timefordelinga, jf. § 1-6 første og andre ledd.
Endret ved lov 25 juni 2024 nr. 53 (i kraft 1 juli 2024 iflg. res. 25 juni 2024 nr. 1212). Endres ved lov 25 juni 2024 nr. 53 (i kraft 1 juli 2026).
Forarbeid til loven
Paragrafen vidarefører dagens lov § 2-8 femte ledd og er omtalt i punkt 28 i Prop. 57 L (2022–2023).
Første ledd første punktum gjer det klart at kommunane kan organisere opplæringa for minoritetsspråklege elevar som har budd kort tid i Noreg, og som har fått vedtak om særskild språkopplæring i eigne klassar, i eigne grupper eller på eigne skolar. Formålet med den særskilde organiseringa av opplæringa er å lære elevane norsk så raskt som mogleg. Kommunane har ikkje plikt til å gi innføringsopplæring, men kan sjølve vurdere å setje dette i gang. Elevane har derfor ikkje rett til å få opplæringa organisert i eigne klassar, i eigne grupper eller på eigne skolar.
Kommunen må sjølv vurdere om eleven har budd så «kort tid» i Noreg at han eller ho kan ha behov for innføringsopplæring. Kommunen må også vurdere om innføringsopplæring vil vere til det beste for eleven, jf. § 10-1. I denne vurderinga vil omsynet til integrering vere eit moment som vil vege tungt dersom eleven allereie har budd i Noreg ei tid. Det må komme fram av vedtaket at det er vurdert at innføringsopplæring er til det beste for eleven.
Formuleringa «heile eller delar av opplæringa» gjeld både innføringsklassar, innføringsgrupper og innføringsskolar.
Ei avgjerd om at ein elev skal få innføringsopplæring, må fastsetjast i eit enkeltvedtak. Eleven har ikkje plikt til å få innføringsopplæring. Det er presisert i lova at eleven eller foreldra til eleven må samtykkje i at kommunen gjer vedtak om innføringsopplæring. Dersom eleven eller foreldra ikkje samtykkjer til at eleven skal få opplæringa i ein eigen klasse, i ei eiga gruppe eller på ein eigen skole, skal eleven få tilbod om særskild språkopplæring etter dei alminnelege reglane i § 3-6.
Andre ledd første punktum slår fast at eit vedtak om innføringsopplæring berre kan gjerast for eitt år om gongen. Kommunen må deretter gjennomføre ei ny vurdering og eventuelt gjere eit nytt enkeltvedtak. Innføringsopplæring kan vare i inntil to år, jf. andre ledd første punktum. Særleg elevar som har behov for alfabetisering, og elevar som kjem til Noreg seint i skoleløpet, kan ha nytte av å få opplæringa organisert i eigne klassar, i eigne grupper eller på eigne skolar. Ein elev kan framleis ha rett til særskild språkopplæring, jf. § 3-6, etter overgangen frå innføringsopplæring til ordinær klasse.
I den perioden eleven skal få innføringsopplæring, kan det gjerast unntak frå læreplanar i fag og fag- og timefordelinga, jf. andre ledd andre punktum. Unntak kan berre gjerast når det er nødvendig for å vareta behovet til eleven. Det må vurderast konkret for kvar enkelt elev om, og i så fall i kva omfang, det skal gjerast unntak frå læreplanar i fag eller fag- og timefordelinga. Elevane vil sannsynlegvis ha svært ulike opplæringsbehov, avhengig av den opplæringa dei har fått i heimlandet, og dei språklege utfordringane dei har.