Opplæringslova

Paragrafen vidarefører dagens lov § 9-6 og er omtalt i punkt 63 i Prop. 57 L (2022–2023)

Paragrafen betyr i praksis at det ikkje er tillate med reklame som kan ha uheldig påverknad på elevane, samtidig som det blir opna for reklame som ikkje er skadeleg. Vurderinga av kva som er uønskt eller uheldig påverknad, vil variere med mellom anna alder og modnad hos elevane.

Paragrafen er ikkje meint å hindre bruk av internett, TV, aviser og så vidare som ledd i opplæringa. Bedriftsbesøk og partnarskap mellom skole og lokalt arbeids- og næringsliv vil også falle utanom. Logoeksponering frå ein leverandør av mjølkeprodukt til skolekantina er også tillate. Reklameplakatar for brus og klesmerke er døme på reklame som blir ramma av forbodet. Brosjyrar og invitasjonar av kommersiell art er alltid forbodne. Reklame for lokalt kulturliv og elevinitierte aktivitetar er derimot tillatne. Det er også enkelte arrangement i skolen som inneheld reklame, som i praksis er akseptert.

I ordlyden blir det spesielt peika på skolen sitt område, lærebøker og læremiddel. Bakgrunnen er at dette er sentrale delar av skolekvardagen for elevane, men opplistinga er ikkje meint å vere uttømmande. Med «skoleområdet» er det meint bygningsmassen innvendig og utvendig, skolegarden og anna uteareal. Nokre skolar bruker eksterne bygningar til undervisningslokale og symjeundervisning eller eksterne trenings- og sportshallar som gymsal. Eventuell reklame i desse bygningane blir ikkje ramma.

Paragrafen gjeld for alle skolar som driv verksemd etter opplæringslova, både grunnskolar og vidaregåande. Kommunane og fylkeskommunane har det formelle ansvaret for å vurdere kva reklameformer som er akseptable.